Bir ilkbahar mevsimi,
Yenik düşerde bazen yapraklar hayata.
Boynunu büker bir dal,
Solar ya tomurcuk çiçek.
Kırılır kanadın kolun.
Başlangıçların,
Sonun olur ya zamansız.
Ve çaresizlik sarınca dört yanını,
Çık çıkabilirsen bu girdaptan.
Can ver verebilirsen,
Avuçlarında tükenen umutlara
Toprak ol olabilirsen,
Saklansın korkuların koynuna…
Güneş geceye doğmadan,
Doy doyabilirsen günahkâr bir aşk’a.
Yıldızlar gündüze düşmeden,
Tut tutabilirsen yarının ellerinden.
Gözlerinde yağmur bulutları,
Yürü yürüyebilirsen mutluluğa.
Git gidebilirsen düşler ülkesine.
Yüreğinde sevgi yarası,
Umut kaybediyorsan damla damla
Var varabilirsen sadabad’a…
Bu zorlu yolculukta
İhanet sevgi zincirini kırarken
Çek çekebilirsen anıları
Yarınlara peşin sıra…
Bolat Ünsal / Güneşe Kar Düştü 2008
Bolat ÜnsalKayıt Tarihi : 24.12.2020 01:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!