Kısır Döngü Şiiri - Gonca Urgancı

Bir hikayeyle başlar ömür. Yazılmış olur an be an değiştirmek için uğraşırız ya da şikayet ederek tüketiriz ömrümüzü.
Hepimiz zannediyoruz ki yazsak roman olur .Doğru hepimiz yazsak her hayat roman olur Farkındalıklarımız yok ,kendimizi tanımıyoruz,her zaman başka hayatlarda yer arıyor kendi hayatımızı yok ediyoruz. Her yeni başlangıcı ya da sonu suç olarak algılıoruz. Mütemadiyen iyiyi de kötüyü de başkalarında arıyoruz.
Peki hiç sorduk mu kendimize…
Biz kimiz hangi şartlarda yaşıyoruz .Şartları oluşturduk mu Mevcut şartlarımı zorluyoruz.
Peşin hükümlüyüz değil mi ?
Yaşadığımız her şey aslında kendimizin gibi .Kötü haber var o zaman sadece bizim için uygun görülen karakteri oynuyoruz.
Evrensel kuralların sınırsız seçim hakkına doğduktan sonra .İnsan hayatındaki en önemli şeyin aile olduğuna inandırılıyoruz .Haklılar bizi büyütenler çünkü; bir başka zaman diliminde onlarda aynı prensiplere doğdular. bU Bu hayatı kabul edenler bizim simamıza bürünmüş yalancı karakterle, geç kalınmış olsa da kendini farkedip karşı gelenler asi oldular ve hiç yaşayamadan idam edildiler.
Aile bir bütünün parçası olmaktır .Hiç zahmetsizce edinilmiş çevre ve yalnızlık kelimesini içinde barındırmayan kalabalıktır. Bunlar çok güzel ve doğarken şanslı olmaktır. Sıkıntı fedakarlık etmek anında başlar Baba kızmasın, ,anne üzülmesin ,kardeşler incinmesin vesaire vesaire…
Şanslı kalabalığın için de artık kendin olamazsın sen değil kalabalığa dahil olan kimse anne ve baba dahil herkes. Birbirimize ayna olmaya çalışırız gerek yok .Karakter oluşması lazım .İyi bir gelecek için mutlu bireyler olmak için. Anneler babalar aracıdır sadece.Ç ocuklarda başka çocukların doğması için aracı. Gerek duymalı insanlar birbirlerine muhtaç olmamalı. Kararlar ve istişareler muhalif ve yönlendirici değil teşfik edici olmalıdır. O yanlış bu günah aaaa bak oda ayıp şeklinde büyümekten büyütülmekten gına gelmedi mi? Bu beyhude çabanızın sonuna geldiğinizde son paragrafı lütfen tekrar tekrar okuyun.Dünya ya bir çok pencereden bakabilmek için.
Doğuştan şanslı olduğumuz aile kalabalığı mükemmel bir duyguyken zamanla şuna dönüşür.
Kendi ailenizi kurduğunuzda da kısır döngü aile egoist,, siz egoist eşiniz egoist. Toplum kuralları aile kuralları aynı örümcek kafada ve yapıda olan boş mantıksız bir kuru kalabalığa dönüştü .Geçmiş olsun.
Aile insandır eş insandır çocuk insandır doğru bir hayatta yaşamadınız yaşatın.
İşte tam da bu yüzden anlatsak roman oluyor .Netlik yok yalnızlık yok sadece kalabalık var.
Zaman da kendini kaybetmek başladı şimdi de değil mi?
Son paragraf
Ömür geçti artık boyut değiştirme zamanı geldi. Geriye döndüğünüzde standart bir iş aynı zihniyette bir çok insan kendinizi bulmamak için yaptığınız hatalar ,Size doğru gelen herşeyi yanlış gibi lanse etmek zorunluluğu ,başkalarına aziz veya azize gibi görünmeye çalışıp ta sürekli eziklendiğiniz bir ömür .Hayat bitti.Kusura bakmayın ama sizden bizden geriye yine kısır döngü kaldı.
Hepinize Eğlenceli neşeli ve gerçek bir hayat diliyorum.