Kısır Döngü Şiiri - Ömer Kara 2

Çok hasret getirdi bu meçhul yollar
Ne yolcu vazgeçti, ne yol utandı
Farkına varmadan tükendi yıllar
Ne zaman bekledi, ne yıl utandı

Kader, hasret verdi sevgi ekene
Bu çileye boyun büken bükene
Bülbül sevdasını sundu dikene
Ne gülzar ar etti, ne gül utandı

Bu dertlerin niyeti yok gitmeye
Yok olmaya, tükenmeye, bitmeye
Çağın çilesini tarif etmeye
Ne söz kâfi geldi, ne dil utandı

Sükût kurşun olur, bakışlar bıçak
Yalanın ardına saklanır gerçek
Arılara küstü baharda çiçek
Ne bağban hoş gördü, ne dal utandı

Bir zaman sevdalar yavru kuş idi
Asırdan asıra ümit taşıdı
Yalnızlık elinden gönül üşüdü
Ne yürek sızladı, ne el utandı

Kul Seymani derki; yanar özlerim
Ufuklarda ışık arar gözlerim
Ayazlarda kaldı büyük sözlerim
Ne genişe sığdı, ne bol utandı

24 Eylül 2014-Gaziantep

Kul Seymani