Kışındı... - (kapan) - Şiiri - Ali Akar

Kışındı
Soğuktu
Ceplerime tıkmıştım ellerimi
Üşüyorlardı
Ürküyorlardı
Titrekti! ........

Kışındı
Her yer kardı
Caddeler duman
Dumanın ardı pusu
Pusu yüreğin korkusuydu

Ama gök yüzündeki ay'dı
Ama sokaklar aydınlıktı
Işıklar sönerken birer birer
Sensizlikti
Sessizlikti
Yalnızlıktı! ......

Kışındı
Rüzgardı, tipiydi, ayazdı
Salkım saçaktı kaşlarım
Çiğdi, buzdu
Tam yanağımın üstündeydi
Tutukluydu gözyaslarım
Ama sıcak bir nefesti özgürlüğün kapısı
Bir nefesle bozulmazdı ya bu bedenin yapısı
Ama sen yoktun, kimse yoktu
Soluk yoktu
Sıcak yoktu
Mahkumluktu! .....

Kışındı
Camın önündeki serçeydi
Serçeyi getiren açlıktı
Aç olana muhtaçlıktı
Avuçlarım sıcaktı
Yavru kusa kucaktı
Bir kaç kerpiç, bir yığın teneke
Açıkta olana ocaktı
Ben açtım, serçe açtı
Şükür yemeğimiz vardı
Ekmekti
Bayattı! ..........

Kışındı
Mübarek yağdımı yağardı
Bir metreyi aşardı
Ama ellerim vardı
Tırnağım vardı
Kürekti, kazmaydı
Yolum kapanırdı açardım
Yine kapanırdı, yine açardım
Bıkmazdım
Usanmazdım
Eller bana deli derdi
Kaçardım, uğrasmazdım
Korkmaktı
Kaçmaktı adı
Farketmezdi
Saklanmaktı! ............

Kışındı
Öbekti
Yığındı karlar
Rüzgardandı kopuktu teller
Hem kapalıydı yollar
Aşılmazdı
Gidilmezdi iller
Hastalıktı çocuklara hediye edilen
Çaresizlikti zorla ölümü getiren
Kardı, yağmaydı
Yağarken almaydı
Vermeyene çalmaydı
Kardı
Yıkan'dı
Yakan'dı
Kapan/dı! ..................