- Kahvemsi bir kare-
Tek başına gülüşünü sığdırmıştın, kışın kadrajına.
-Kusura bakma-
Ezberimde yok gülüşün.
Bir söz uğurlansa,
Yıldızlardan mavinin en koyu tonuna
Gönül kalıbına dökülse.
Yüzyıl sonra bile o tanışıklığın ekseninde
Evren’i gözlerimizde bulabilseydik.
Denizin rengi göğün rengindendir, derler
Bir avucunda suyun sıcaklığı
Diğer avucunda ise kışın yorgunluğu.
...
Kışlarım da yorgun benim!
Kayıt Tarihi : 6.2.2019 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
