Çınarların dallarında beyaz kristaller,
Kar usulca öpüyor yaprakların yüzünü.
Ali gözleri ufukta bekliyor,
Gül’ün adımları karın üzerinde.
Soğuk gece kalplerine dokunamıyor,
Çünkü aşk ateş gibi içlerinde yanıyor.
Nefesleri buhar olup yükselirken göğe,
Gözleri birbirine şiir okuyor.
Gül kar tanesi gibi düşerken,
Ali kaybetmemek için sıkıca sarılıyor.
Çınarlar buz tutmuş dallarıyla eğiliyor üzerlerine,
Sanki kış dahi onların aşkını kutsuyor.
Rüzgâr dans ederken beyaz tüller içinde,
İsimlerini fısıldıyor kar taneleri.
Ve dünya masal gibi sessizce izliyor,
İki âşığın kışta baharı bulmasını.
Aşk
Kayıt Tarihi : 8.3.2025 23:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!