Kışın Şiiri - Bahattin Tonbul

Kışın soğuk olur dundurur adamı için tir tir titrer
Aşk dediğin yakar kül olursun,eritip yok eder
Sen sen olda ne kışın nede aşkın derdi biter
İkiside insanı bir yerde kor,perişan eder

Soğuk olur kar yağar,etrafa toprağı dondurur
Isınır zannedersin insanı üşütür bitkiyi korur
Aşk gibidir yerinde durmaz güneşi görünce erir
Bu yüzden sevmem kışı,sevdiklerimi kaybettirir

Rengi ak kendi pak gözleri alır çakmak çakmak
İçinde durmak için ışığı ısıyı devamlı parlatmak
İşte aşk ve sevdayı da bir gönül içinde yakalamak
Varsa hatıraları onu saklayıp,sonradan çıkarmak
19.02.2008
Bahattin Tonbul