Ufkunda kış, engin, tekdüze ve boştu,
Gök maviydi, hava sakin, berrak ve hoştu;
Kar yerde ve ağaçların üstünde ışıldıyordu,
Sonu gelmeyen kristaller halinde; az önce
Çekiç darbeleriyle kırılan mermerden daha beyazdı;
Hiçbir çığlık, rüzğar, dal budak, ne de su gürültüsü vardı.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta