Kışın bitirmemiş yediveren
Martılar süzülür sesliğiyle
Patikanın Sonu gerçeğin
Babadan Oğula miras
Duyarlı nesline dokunuş
Mahkum ruh ait olmasında
İlk öze gidilir
Dokunulmuştur derinden
Aslında
Gerçeğinle karşılaşılır
Her huy bir bakış kökeninde
Ham genç çağların
İkinci gerçek dünyada
Tin beden bölünür
Tutuşuyla biçimine
Bürüneceğinde…
İnanç artmıştır yaradana
Ademiyetini sürdürmüşlüğünde
Gidenler yaşamaya
Devameder…
Oğulların arı hülyalarında
Parçan yürür
Bilirsin sarmış toprağında
Yüksekten uçan Kartal
Gözleri görür neslin
Babadan Oğula
Oğuldan arı kovanı
Yayılır sürüleri
Bahar çiçekleri açar
Konar arıları
Döngü döner durur…
Sürdürmeleri….
24:03:2020
Utka
Kayıt Tarihi : 14.3.2022 23:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kış
![Uğurtan Koray Ayhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/14/kisin-bitirmemis-yediveren.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!