Kışın Bir Başkadır Sivasım

Etrafı bembeyaz örtü bürüyor
Kışın bir başkadır benim Sivasım
Börtü- böcek yuvasına giriyor
Kışın bir başkadır benim Sivasım

Göçmen kuşlar katar katar uçuyor
Gurbetçiler yavaş yavaş göçüyor
Mahzun hali ben de yara açıyor
Kışın bir başkadır benim Sivasım

Eylülün de hazan vurur gülleri
Ocak- şubat buz tutuyor gölleri
Şakıyan bülbülün susar dilleri
Kışın bir başkadır benim Sivasım

Gökyüzünden lapa lapa kar yağar
Beyaz bir kefene bürünür dağlar
Çekilmiş köşeye dinlenir bağlar
Kışın bir başkadır benim Sivasım

Ağaçlar da beyaz çiçek var gibi
Toprakla kar kucaklaşır yar gibi
Ayaz yaktı, yüzlerimiz nar gibi
Kışın bir başkadır benim Sivasım

Parkları boşalmış, sokak kimsesiz
Pazarları sakin, caddeler sessiz
Bu haliyle bile benzersiz, eşsiz
Kışın bir başkadır benim Sivasım

Aşıklar elele kaleye çıkmaz
Suları buz tutar, çeşmeler akmaz
Gökyüzü gürlemez, şimşeği çakmaz
Kışın bir başkadır benim Sivasım

Derelerden su sesleri gelmiyor
Kapanmış yolları, köylüm gülmüyor
Kuzu melemiyor, koyun almıyor
Kışın bir başkadır benim Sivasım

Soba yanar çatılar da dumanı
Kestane kokusu sarmış her yanı
Toplanın çocuklar masal zamanı
Kışın bir başkadır benim Sivasım

Perde aralanır bakar gözlerim
Güneş görse güler solgun yüzlerim
Sultan şehir sitem değil sözlerim
Kışın bir başkadır benim Sivasım

Bu can seni her halinle seviyor
Seni anlatıyor, seni övüyor
Seninle ağlayıp, senle gülüyor
Kışın bir başkadır benim Sivasım