Kışım Bahara Döndü Gülüm

Ansızın doğan güneşimdin
Işıklarında kamaştı gözlerim
Yediveren gülleri açıverdi
Hüznün o sisli bulvarında
Kalabalık insan selini gördüm
Kendimle hesaplaştım acımasız
Yanlışlarımı, doğrularımı
Vicdan terazisinde tartım
Döndüm aynaya baktım
Yıllara meydan okurcasına
Karanfil kokulu sevdalara daldım
Ahde vefada hep seni gördüm
Kışım bahara döndü gülüm…
Umutlarımı yazdım her gece
Tükenmeyen yaşama sevincimi
Paylaştım her dost meclisinde
Sahte bakışlara kanmadan
Yalanlara sırt çevirdim yüreklice
Onuru başıma taç yapmak için
Kırıldım ama hiç eğilmedim
Özünde mert seni gördüm
Kışım bahara döndü gülüm…

07.12.05