Kişilik Şiiri - Ramazan Tekdemir

Ruh ve beden -- bitişik
Bir biz var ki bizde adı kişilik
Bozuldumu bir kez ayarı
Halden hale sokar insanı.

"Bağımlı" kişilik var
Durmadan "Çaresizim" der ağlar
Ona göre tek kurtuluşu var
Herkese ve her şeye bağlanmak
Kendi başına kalmak ise
İntiharın kapısını çalmak.

"Çekingen" kişilik var
Durmadan "incinebilirim" der ağlar
Tek kurtuluşu var
Her şeyden ve herkesten kaçmak
Yakınlaşmak ise
Cayır cayır yanmak.

"Paranoid" kişilik var
Beyimiz dışındaki herkesin karakteri bozuk
Düşman ona börtü böcek
Sanki bir insan her an onu öldürecek
Sağında solunda arkasında
Ne yapsın bu kadar düşman arasında
Bağırır durur
Olur mu Kula kulluk
Hani nerede Hak Hukuk.

"Narsisist" kişilik var
Tek bildiği benimle başladı dünya
Her şey ancak benimle var
İnan sende ne var ise
Bende daha fenası var
-Zenginsin demek.
-Garibim buna zenginlik diyorsun
-Yahu sen fakirlik içinde yüzüyorsun.
...
- Dertlisin demek
- Peki sen buna dert mi diyorsun
- Ben her gün ölüyorum
Ama sen bunu bilmiyorsun.
...
Arkadaş geçemezsin dedik ya
Niye anlamıyorsun.

"Histironik" kişilik var
Üstelik tiyatro diplomaları var
En süslümüz
En afillimizdir onlar
Dillerinde tek kelime
Ahlaklı ol, Akıllı ol, Adam ol
İnanma dediklerine hepsi rol.

Var oğlu var
İnsan sayısı kadar kişilik var
Kişiliksiz olmak mümkün mü
Herkeste bu satırlardan biraz var.

Tek çare aynalarda
Aynalar sahte karakterler hapishanesi
Aynalar görür
Karşısındakinin iç yüzünü
Sakladıklarının özünü
Biz ise ne yaptıysak insan denen mahluka
Göremedik bir türlü gerçek yüzünü...