Yâhya, haklıymışsın sen, hiç oğul vermemekle
Sevmek şair olunca iki kat yakıyormuş
Yaşatmak sevgiliyi yalnızca tahayyülde
Gönüle lâv-ı hüzün akıyor akıyormuş
Günün fecriyle eğer terke mecbursam yine
İstemem senin gibi, koynum yârla dolmasın
Varsın uyumayayım uykuyu cânan ile
Kişi perişan olsun ama şair olmasın
19.02.1982 - Çorlu
Zekâi BudakKayıt Tarihi : 4.3.2017 22:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok beğendim şiirinizi. Yüreğinize, kaleminize sağlık, kutlarım Zekai Budak Bey. Selam ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (6)