Söyle bana dostunu, söyleyeyim dinini!
Sakın ola dost tutma, hinoğlunun hinini!
Kim kimleri severse; olur o,da onlardan!
Mü’min’leri muhip ol, kurtul su-i zanlardan!
Olacaktır uhra da; dost, dostuyla beraber!
Madem öyle dostunu, iyi belle birader!
Etmez misin hiç arzu; Resul ile komşuluk?
Şayet buysa emelin? Sünnetine et süluk!
Belki olur emelin, Hakk’ı dostun bellersen!
Haktan ve de dostundan, gayrisini elersen?
Cehennemden korkarsan; ehl-i küfre yanaşma!
Ehl-i küfrün gayesi; yapmak seni yanaşma.
Az bir semen uğruna; feda etme dinini!
Dost belleyip seni o, terk eylemez kinini!
Medenilik adına(!) olma ona taraftar!
Beri yanda, gerçek dost ve mübarek taraf var.
Et ittifak sadece; Mü’min, Müslim olanla!
Hiç olur mu yoldaşlık; senle kafa bulanla?
Kanmak için küffara, olmak gerek divane!
Bilmiyorsan sor öğren! Din ne diyor, dava ne?
Bak hayat-ı Nebiye, doğru öğren Habib’i!
Odur iki cihanda; tüm dertlerin tabibi.
Ne yapmışsa onu yap, ne demişse onu de!
Kulak tıka gayriye; “rehber ettim onu” de!
Geç kalmadan tashih et, yanlış ise tarafın!
Yoksa baki âlemde; epey zordur bil affın!
Araflarda durarak, olma sakın bi-taraf!
Kim tarafsız kalırsa; olur mutlak bertaraf!
Hak tarafta yer aldır, aman Rabbim bu kula!
Doğru yolu nasip et, hakkı soran her kula!
Cihat ŞAHİN
25.10.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 25.10.2010 17:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!