Kısasa Kısas Şiiri - Zennehar Yılmaz

Dilime sus düştü cümleme nokta
kalmışım tabutta ruhsuzum yasta
tenime bedeni dar ben etmiştim
kurtuldun işte ağlamak boş yaa

Kinaye değil sendin ölüm dileyen
Kötü sandığın ayrılık geldi yinede
hapsolmuş sanırdın dünya içinde
şimdi bir bak beden gider tabut içinde

Kanıyor tenim sorma nedendir
bilinmez dertden değil sebeplerdendir
sesleniş haykırış biçimi bilinsede
her haykırış susmaya elbet gebedir

Adımlarda soğuk tozlar gizlenir
gözler ağlasa da tebessüm beklenir
yarının sancısı başlarken bu gün
dünlerin şükürsüzlüğü dildendir

Karayı saçıma tel bilirdim yaşı gözden düşün çile
kurutursam biter sanırdım koparırsam saçı çıkmaz sanırdım
bu dünyayı yaşarken dönmez sanırdım yılları sildikçe yenisi gelir