Kısas Efendim Kısas Şiiri - Mehmet İslami

Arı sütü diyerek eşşek sütünü satan
Ahırda katır ile kucak kucağa yatan
Kimi deyyûs, pezevenk, kimileri şarlatan
Heyhat; kobra ve boa gördüklerim, bakınca

Dedim ki: akreplerin zehri ölüm bulucu
Kısas efendim kısas, kısastır hak alıcı

Adaleti altı okla yüzbir kere okladı
Birden gelen yâhûdi nefasâtı kokladı
Salomanlar tefini tarağını topladı
Nesebsiz kahramanlar kazığını çakınca

Adalet müteveffa paramparça kılıcı
Kısas efendim kısas, kısastır hak alıcı

Kılânlara plânlara hakkımı helâl etmem
Yalancılar iblise askerdirler hazzetmem
İhtikârcı babamda olsa peşinden gitmem
Haramiler, kervanı cehenneme çekince

Emri ilâhi olan kısastır tek kalıcı
Karıncanın hakkını Süleymandan alıcı

Müminin zaafını fırsat bilen düzenbaz
Mayası harâmlarla karılmış ki, anlamaz
Düşmanın karşısında maymunlaşan hokkabaz
Kemiği gördüğünde yalak’ına bakınca

Piyondur düşmanlara oluyorlar kuklacı
Haremine girenlerse onlardaki baş tacı

Haramzadedir bunlar doymak ne bilmezler ki
Odundurlar insanlık içine gelmezler ki
Kulakları mühürlüdür nasihat almazlar ki
Azrail yularını başlarına takınca

İyi, güzel ne varsa hepisinden dâvâcı
Oluyorlar; ataştır dertlerinin ilâcı

Nalla iktifa etmez mıhlarını da toplar
O anda sinek görse kotkusundan bin hoplar
Babasının beynine altı kazığı saplar
Kulaklarında küpe burnuna kakmış kanca

Hilkat garabetidir dinazorlardan öcü
Beytullaha da gitmiş zanneder oldum hacı

Kanaât fukarası, açım diye havlıyor
Dini güdük mümini tezviratla tavlıyor
Timsah gözyaşı döker, sanırlar kl ağlıyor
Bunların defterini dürmek lâzımdır önce

Ayağının altına koyun kızarmış saçı
Geberinceye kadar çekeceklerdir acı

Haramiler güruhu bunlar haramı yiyen
Hergelenin süzmesi Türk kaftanını giyen
Kâfîr mevzuatına Türkün kanunu diyen
Bence değiller, bunlar insan mıdırlar sence?

Bu entrikacı güruh, şeytana bile öcü
Başta zünnarlı kippa sırtta cübbe umacı

İhtikârcıdır bunlar, leş kargası reziller
Bunları ancak bunlar gibi nesebsiz dinler
Ciğere yetişmezse mındar diyerek inler
Dahâ açılamadan soldurdukları gonca

Boyunlarına bakın görürsünüz kırk haç’ı
Gâvûr parası ile kaç para eder kaçı?

Münâfığın kıldığı Nemâz nâra götürür
İrtikapcı muhteris gasp üstünde oturur
Mazlumların kanına ekmeğini batırır
Birde iltifat eder baksen inceden ince

Sanki kendisi sütten çıkmış kaşıktır, suçu
Senin üstüne atar malûm kurulmuş açı

Dîni olmayanlara insan demek abestir
Harami fırsatçılar bidayetten nekestir
Şeytan askerlerine der ki yemini estir
Üzerlerine yoktur Âdeme olan kince

Bu domuzlar, Akrepler sanki inatçı keçi
Hepsi birden irtikâp eylemişlerdir hiçi

İslâm ticaretinde Ebû hanife misâl
Olmalıdır, bu hâlde her türlü kazanç helâl
Gayrisi tacirlerin ticaretleri muhâl
Kat’i reddedilirler çünki icraat hince

Lânet olsun kılıcı kınına sokan piçe
Her fırsatı gözetir müfteriler sinsice

Ecev it in kamal derviş sendromû sahneye
Ermeni kılçıkvaroğlu irtikâp etti, niye?
Durdurun Türk Milleti aya çıkmasın diye
Devletin düşmanları zor duruma düşünce

Verilen talimatı uygular palavracı
Bunları sağlam bağla ahırına tavlacı

İSLÂMİ: zulme karşı, kale olan insandır
Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır
İyi, doğru, güzellik Ahlâktaki kaytandır
Hikmetin kazanında kaynayarak pişince

İslâmda husûsiyet güzel ahlâk, kalıcı
Kısas efendim kısas, kısastır hak alıcı