Kısarak Kısarak Şiiri - Bayram Kaya

Kadim soğuklar işliyordu, ciğerine ciğerine
Öfkeyle “es” dedi, küskünce “pes” dedi; ama hışmını “kes” dedi
Bahardan kışa, kıştan bahara üretim namusuna; ahit demiş, erdem demiş
Nadim düşmüş, şimdi sahipliği yok, hayali yok; yolcular üzerine

Üreten ilişkilerden bağıntı her bir kaideyi töresi
Yoktu, gereği tasasından ilhamla kazak öresi öresi
İnanacağı, tutunacağı, vatanım diyeceği bir yöresi

Yola düşmüşü deliydi amma, göz kapalı alkışlayanı salak salak
Kan oturmuştu memlekete aymazlıkla, haramilik yalak yalak
Acep demişti, müdavice her devamı gibi sesim gider mi çalak çalak?

Birin durmaz ki irin gibi biri pörtse; bir değil ki üstünü örtse
Üstüne üstlük nazarı ilhamla bir de ahlaksızlığa büst lük
Küçümen ezikliği araya promosyondur dil uzatırken mazisine
Travma tik psikolojiden, büyüklük hastalığıyla amaç Şanlı Gazi’sine

Kalmamıştı ki gün, kalmamıştı heyecan ki göresi
“Bu Pazar” dedi, “ne olacaksa bu pazar işte”
Şafağında Gazi, elinde üreten maziyle yürümüyor da bir güç gelmişti inişte
“Haydi” diyordu her biri sokulurken hedefe amade nefesi nağmede diğerine diğerine
Anılları mızrak, on yıllar uyuşukluğuyla küheylandan heybet ama etkisi kısrak kısrak

Gülümsesi, sanki vuslatına ayin, arzusu bitmez tükenmezden doymazına bir tayın
Aç açına bir iştah ki, tıpkısı hançer gibi aceleden işliyor derince içre, hain hain
Sanki ulaşacağı bir yerlere adres, durmak bilmezine cebelleşe temaşa edecek gibi
Her pislik canı kabz ile pak; Her güzel şey bir uykuyu ölümü hak; eder
Sanki gitmese, kör vardı gözünde çekerine gör gibi
Anımsamalarla delmekteydi bakışlarını bir ovup, bir açışta kısarak kısarak
Hâlbuki ne celal vardı, ne de şiddet; ama bir yanı hala pusarak pusarak

Pusmağı bile uzaklara yele oldu, haykırış oldu, gele oldu kükrek kükrek
Bu hal ile duydu ki hırsız var kasıklarından öğürtülerle kusarak kusarak
“Daha” dedi” rahatla onmam”, esti poyraz; “ileri” dedi, soluğunu kesti poyraz
Mütekamiliyetten dıştan katılışla, içte göğsüne bir hafiflik konmuştu
Her başarının sevecenliğiyle
Memedim, narin askerim, neferim; bir kesine, bilirim ki tek bir seferim
Bir müstesna tebessüm, bütün hayalleriyle sefer sonrasına donmuştu

23.12.2013