Kısalmış Zamanın Uzayan Anları...

Susmaya yeltendim kaç kere,
Kaç kere sustum da belki dalgın bakışlarla
Ama hiç durmadı yüreğim,
Çığlıklar ardına çığlıkları basdı
Oysa kimseler onu duymazken,
Bir tek kendiydi bir tek kendi
Şu manasız gözlerin yaşlarını
Ve donuk bakışlarını anlayan..

Şimdi yıllar geçti üzerinden
Oysa daha dün benimdi o derken
Anladı ki onsuz geçen zaman
Bir ömür hesabına geçiyordu..

Kısalmış zamanın uzayan anlarında yaşadı
Her nefesin gerisinde hayallerin ötesi vardı
Ki o verilen değerini anlasaydı
Ve anlasaydı yaşayamaz bu can
Çırpıp kanatlarını açılamaz gökyüzüne onsuz
Ve bilseydi sırtımı dayadığım bir dağ olduğunu
Ve biliyordu,
Bilerek yıktı bu hayalin yarınlarını
Ve yine bilerek seçti sevgilinin ölüm fermanını