Bir tohumu sevgiyle ekersin toprağa,sabırla beklersin.
Canlanır, filiz verir, ağaç olur.
Tabiiki zaman ve emekle...
Ergen olur, meyve vermeye başlar, gururlanırsın...
Senin tek başına ondan yiyebileceğin nedirki...
Herkes faydalansın istersin
Sana gölgesinde oturup seyretmek bile sonsuz bir saadettir.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim