Bir tohumu sevgiyle ekersin toprağa,sabırla beklersin.
Canlanır, filiz verir, ağaç olur.
Tabiiki zaman ve emekle...
Ergen olur, meyve vermeye başlar, gururlanırsın...
Senin tek başına ondan yiyebileceğin nedirki...
Herkes faydalansın istersin
Sana gölgesinde oturup seyretmek bile sonsuz bir saadettir.
Bir gün bakarsın birileri gelir, önce nazikçe alırlar
o meyvalardan..sonra...
''Bu ağaç benim,sana gölgesinde bile yer yok''
derse...ki deniyorda...
İşte o zaman emeklerden vaz geçtik, yürek ne oluyor.?
Düşünelim...
Birgün sizede olabilir...Hayat devir-daimdir...
Kayıt Tarihi : 27.1.2008 10:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılar yüreğinize ve kaleminize...
TÜM YORUMLAR (4)