Kısacık Ömürden Günler Geçerken

Kısacık ömürden, günler geçerken
İnce bir hüzünle, çöker akşamlar
Kararan ufuklar, bir bir göçerken
Yorgun tüm hisleri, döker akşamlar

Uzaktan uzağa, baktığın ânda
Düşlerin canlanır, bu fâni handa
Kervanlar yol alır, aynı zamânda
Yorgun tüm hisleri, döker akşamlar

Yüzlere gölgeden, perdeler iner
Güneşten yansıyan, ışıklar söner
Gündüzler bir yönden, bir yöne döner
Yorgun tüm hisleri, döker akşamlar

Yanaşır limâna, hâreli renkler
Gâm yükü taşıyan, bir yelken bekler
Dönüşü olmayan, sâatler ekler
Yorgun tüm hisleri, döker akşamlar

Ardından geceler, bir nöbet alır
Yaşanan ne varsa, hâtıra kalır
Her nefes hayâttan, bir murâd alır
Yorgun tüm hisleri, döker akşamlar

Geceler fecre dek, uzayıp gider
Şafakla gecenin, tüm hükmü biter
Gündüzün devrânı, akşamla yiter
Yorgun tüm hisleri, döker akşamlar.