Kısacık Dizeler-5 Şiiri - Vedat Koparan

Bir Zamandan Doğan
-Kop da Gel Bana-

Vuruldu

onların duvarları
büyüyüp yükseldikçe
ne kadar soğuk
ne kadar çatlaktı
kapıları eski bir tarih geçidi
güneş sızmazdı

bizimse bizden hep fazla
hem içimizde hem dışımızda
çağlardı yaşanası bir sevda
akardık gün koygunlarına

kuru bir meşe ağacında
acının çığlığı
asılı bulundu

ıhlamur kokusunda
tarih kanadı
sevdam duyuldu

gün aydınlığında
sokakta elinde sevgi silahı
bir ben boşlukta vuruldu

******
NE

içimizin pınarı deli dolu akarken
ne sesine tutundum günün
ne yaşadım hazzında doruklarından
ne öptüm kanatırcasına dudaklarından
ne gördüm güzelliğini
ne uzandım ellerinden saçlarına
ne oldum arzın merkezi gün sıcağı ısıtan varlığında
eserken çılgın rüzgarlar Vivaldi’nin konçertosunda

******

Gizimin Saklısı

ben senin bilinmeyenim
öyle mi
bendemi bilinmeyenim
gizimin saklısı
gülüşünde gün sıcağım

biliyorum
canın sıkılıyor
gözlerin,sözlerin,sessiz duruşun
bunu çok iyi söylüyor

nereye boşalacağını bilmeyen
yağmur kaçağı bir bulut gibisin
fırtınaya tutulmuş
hangi tüneğe
konacağını kestiremeyen
bir kuş gibisin

biliyorsun değil mi
benimde canım sıkkın
hem de nasıl

“sustukça sıra sana gelecek, susma”
gerçi susman bile beni tetikliyor ya

bu adını sanını koyamadığımız sıkıntılar adına
ben bilsem iyi olur diyorsun demesine de
gel bir şarap açalım
şaraptan seraplara yatalım efkarı dağıtalım
yüklen sıkıntılarını ver kaçak bir rüzgara
içelim mi bu akşam
çek kot pantolonu ayağına
senle içeceğiz kayalıklarda
kayalı barajındayız bu akşam yıldız dağlarında

hadi daha ne duruyorsun
sıyrıl kemirgen beyaz düşlerinden
yaşansın bu yangın bu kaçak zaman
kop da gel mavilerle bana

Bitmedi...

Vedat Koparan 09.09.2005