Kısacık Bahar Şiiri - Yavuz Buca

_kısacık bahar_

Son demlerindeyim şu kısa baharın
Hazan güllerim açıyor artık
Haber veriyor seni bir karanlık
Saçlarından tuttuğum her sabahın
Maviliğini hissediyorum gün geçtikçe
Ve saçlarındaki rüzgar böyle estikçe
Ve aktıkça hançerin zehri yüreğime
Mahvettikçe en ücra köşeleri
Ben şakaklarımdaki ter damlasında
Beklerim ölümü, bir anlık…

Gökkuşağı renklerini yitirmiş
Griye bulanmış her renk tonu
Kalır belki geriye bir iki karanfil
Belki bir iki de dost sancısı
Artık ümitle beklenen sabahlar
Habersiz, geceyi erken bitirmiş
Sessizce gelmiş baharın sonu
Nahoş sonbaharın, sarhoş hancısı…

Yavuz bucA