Yaşam iki tanedir.
Bir tanesi hepimizin gördüğü,
Diğeri hiçbirimizin haber alamadığıdır.
Ama derler ki: “ Burası taş çatlasın 110 sene. “
Diğeri ebedi.
Büyük çoğunluğumuz “ Önümüzdekini yiyelim de bakarız. “ der gibi.
Böyle olduğumuz için dünya kaynadıkça kaynayan bir kazan.
Para kazan.
Toprak kazan.
Bu taraf için toprağın altındakileri de kazan.
Toprak demişken sonumuz bir avuç toprak.
O da şanslıysak.
Bu tarafın toprağı için niceleri,
Bir avuç toprağa verildi.
Yılda belki birkaç kere,
Dururuz uzun selvinin önünde.
O da birkaç dakika,
Sonra devam koşmaya,
Hedef ayarlı toprağa, paraya,
Oysa niye koşarız.
Koşarken de kimimiz yan kulvardakine omuz atar.
En öndeler,
En fazla unutanlar:
Mevzu topraksa,
Bizi bekler,
Foto finişte bir avuçtan belki biraz fazla.
O zaman devam savaşa.
Bireysel olarak itiş kakışa.
Oysa ödüller çoktan açıklandı.
Bir selvi,
Bir avuç toprağa.
Kayıt Tarihi : 7.2.2016 16:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Güney](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/02/07/kisa-yasami-dusunuruz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!