Biz, kısa ömürlü çocuklardık!
Belki beş yıl belki üç, belki de daha az yaşardık
Bedenlerimiz ve yaşımız büyümeden
Sorumluluklarımız büyürdü bizim
Diz kapaklarımıza kadar inerdi ceketlerimiz
Ve bedenimize göre olmazdı elbiselerimiz
Dev gibi uzun kolları olurdu giysilerimizin
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta