Kısa Metraj Şiiri - İsmail Durmuş Kingir

Yaşıyorum rolü değilmiydi bu senaryoda oynayacağımız..?

Söyle hangi masaldı bizi kabuletmeyen..?

Cesedimi mi sürüklemeliyim gittiğim her yere..?

Zarif bir intihar gösterisini üstün bir sanat eseri gibi mi göstermeliyim yoksa..?

İntihar, bu hayatta en çok saygı duyduğum eylem değildir elbet.

Çünkü intihar edenler, sürüklendikleri hayata "dur" diye bilenlerden olamaz...

firardir bir nevi,

Şehir'den, Ülke'den kaçış değilde bu işi kökten çözmektir.

intihar kokar ortalık...

İntihardır aşırı korkaklık...

Oysa ben gitmeyı severim,

Benı haketmeyenlerden uzaklaşmayı...

Bazen gitmek gerekir olduğun yerden,

Kendinden uzaklaşmak...

Arada bir gitmektir asıl zor olan...

Gitmek öğrenilmiş bir davranıştır, bilinçsizce yapılır...

Sonraları düşünülmez...

Aradığımızı bulmak için yerimizde oturup mucizeler beklemekten iyidir.

Hayat kimi zaman olduğundan daha ağır gelir insana.

Sanki omuzlarindadır yillarin yükü,

Nefes almak bile güç gelir...

Donar düşünceler, arzular adileşir, hayeller uzaklasir...

Herkes ne ister senden anlayamazsin...

Gidersin, "gitmek ister de gidemezsin..."

Nankörlere, ikiyüzlülere inat İçimde ki küçük çocuk hala sağ...

Cümlelerim, senle temas altında...

Çürüyorum...

Sana biriktirdiğim bağışlamalar yüklü omuzlarımda, denk gelseydik harcayacaktık...

Yalnizliğin resmi değil mi uzerimdeki..?

Küllerinden doğmak dedikleri mi yoksa, filmlerimde ki..? "İ.D.K"