Gece çöktü üzerimize
zaman ardına düşmeden gelmelisin..
Ve söz sendeyken, dil sendeyken, sazın tellerinden senin için dökülürken nağmeler
ben nasıl konuşma gafletine düşerim... Susarım.. Dinlerim..
Sevdanı yaşamadığın sürece kurtuluşun yok senin. Sararıp solacaksın ki aşk diyebilesin. Aşk olabilesin...
Vuslatın vakti yaklaşıyor sevdiğim akşam karanlığına kalma ne olur..
Ayfer DursunKayıt Tarihi : 21.8.2014 18:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!