Uzun zamandır yazamıyordum yalnızlığımı şiirlere
Konuk olmuyorum hiçbir akrabama,
Komşulara kimselere
Şimdi öldün ben ve anlatıyor bu şiir sizlere
Nedensizliğimi, kimsesizliğimi ve
kalabalıkta yalnızlığımı
Kısa kısa anlatmak gerek yalnızlığı
Hissetmek, kurbanlık koçun yalnızlığı
Tatmak, iliklerin çekilip alındığı
Kusmak, sonuna kadar kasılan mideyle
Hızlı atan kalbin boştur
Bulunmaz sevgiliyi arar durur.
İçki de, esrarda arasın ama beynine vurur
Döner durusun boş odanda ağla
Gözlerinden dökülen yaşlar
Biriktirirsen bir gün sel olurlar
İnsanlar önünde set kurarlar
Ama yalnızlığın üstesinden gelirsin sen
Kayıt Tarihi : 22.4.2014 01:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğşah Bilge](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/22/kisa-kisa-49.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!