Kısa İnce Yol Şiiri - Durdu Yüce

İnsan, yolunu da dostunu da seçmeli
Gafiller nafile, eylenmeden geçmeli
Dostum ecel şerbetini sadık içmeli
Sırrım mezara kadar serim ile gitmeli

Dostun dosta bir zararı dokunmaz
Cahil, suya yazı yazar okunmaz
Yalan gıybet ile bir menzile varılmaz
Doğruluk mezara kadar benim ile gitmeli

Özün halis olgunluğa ermeli
Dost uğruna gönün yere sermeli
Adam olan hatır gönül bilmeli
Adın insan söylenip mezara öyle gitmeli

Biz yolcuyuz, Dünya ise bir han
Geride adın kalacak namıyla anılır insan
Cellatlara gitse de hükümsüz kafam
Bozup bozulmadan mezara kadar gitmeli.