Aşk denilen kara sevdaya daldım
Güzel baharımı kışa döndürdün.
Seni arar iken gurbette kaldım
…..Senin ile vuslat hayal ederken
…..Güzel baharımı kışa döndürdün.
Baştan tanısaydım gönül vermezdim
Var olan sevgimi öne sermezdim
Aşkın girdabına öyle girmezdim
…..Seveceğim diye beni kandırdın
…..Güzel baharımı kışa döndürdün.
Güz gelince önce yapraklar söner
Sararıp sonra da gazele döner
Sevgi ile bakmak maharet, hüner
…..Vefasızlık neymiş bilgilendirdin
…..Güzel baharımı kışa döndürdün.
Sevda ile âşık sazını çalar
Çalarken çok uzun hayâle dalar
Çalıp söylemezse sararıp solar
…..Beni nice dertten derde kondurdun
…..Güzel baharımı kışa döndürdün.
Aşk, sevda ve derdi tatmayan bilmez
Aşkta vuslat yoksa yüzler hiç gülmez
Sevdaya düşenler çeker de ölmez
…..Sonunda dertlere beni yendirdin
…..Güzel baharımı kışa döndürdün.
Kabul edecektin gönül köşküne
Ümit verdin köle ettin aşkına
Gördün aşkın ile döndüm şaşkına
….. Vefasızlığınla aşkı söndürdün
…..Güzel baharımı kışa döndürdün.
Rab’bin hikmetine sual olunmaz
O’ndan gelen kabul, saç baş yolunmaz
Bu kara sevdaya çare bulunmaz
…..Behlül mütevekkil, çektin sündürdün
…..Güzel baharımı kışa döndürdün.
02.02.2022
Kayıt Tarihi : 2.2.2022 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!