feleğin tar'ında beste çalarken
kahır nağmeli kuşa döndürdün.
rahm-i besmeleyi dile sararken
şu deli gönlümü kışa döndürdün.
bu âlemi cihanda bir yol ararken
tarumar olmuş şehre döndürdün.
ebrûlî beyaz güle vuslat sayarken
şu deli gönlümü küle döndürdün.
harlanmış gözyaşı köze düşerken
geceye küsmüş şem'e döndürdün.
vadi yamaçlarım gülce baharken
şu deli gönlümü kışa döndürdün.
Kayıt Tarihi : 7.10.2022 20:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Vuslat saatlerinde yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/10/07/kisa-dondurdun-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!