Kışa Doğru Şiiri - Ozan Türk

Gün,
İçime kapatıyor gözlerini,
Ben de görüp
Özendiğimden sandığımca
Yapıyorum ne yapıyorsa

Acı;
İri ve ana bir karafatma gibi
Doğuruyor bir diğer neslini
Ezilmesine an kala,
Büyütüp kinimi
Kir pas içindeki ciğerlerimde
Tüm kalabalıklara
Kapatıyorum perdemi…

Karşı evin balkonunun lambası yandı
Yaz ertesi bir kış geliyor
İlk defa gibi
Başlıyor sobalar yanmaya
Ne zaman bir kış günü
Yüzüme sıcak vursa
O karlı gün hani,
Seni bekliyormuşum hissi kaplıyor bedenimi

Gel gör ki
Ne kar var havada
Ne de yerde iri buz parçası, kaygan
Gerilla bekliyor buluşmaları.

Ne beklenecek sen var,
Ne bekleyecek zamanı olan bir ben
Ne eskisi gibi genç yani,
Ne de şimdiki gibi yaşlı…