Kısa Çok Kısa Şiiri - Tolga Canarslan

Akreple yelkovan misali kovalardı zamanı,
Geçmiş günleri dakikalara böler öyle severdim.
Küfür edilesi kaybedilmiş savaşların, çiçeklerini getirirdim.
Baş ucunda bekler yastığınla oynayışını izlerdim gizlice.
Gör isterdim beni,
Nefesin nemlendirsin diye, dünyamızı bulutlardan gizlerdim.

Kalmadı sana dair hiç bir şey.
Kırıp döktüğün vazolar, aynalar, kalpler.
Avuçlarındaki cam parçaları, birazda kan kokusu sardı.
Ruhunu vaftiz eden ben yokum artık,
Yaşlandım, yaşayamadım.
Ölümü bekliyorum, yine sensizim.