Kısa bir Öykü.annamin sürekli evi terk e ...

LAZ, malı, yani el malı diyorduk…

...Babam öldüğünde henüz (13 ) on üç yaşındaydım, ince uzun boylu görünüşüm, aşırı derecede zayıf oluşumdan dolayımıydı, yoksa gerçekten de yaşıtlarıma göre çok mu uzundum …, hala daha muamma benim için …bildiğim tek şey, çok zayıf olduğum ve de ayakta nasıl durduğuma insanların şaşırıyor olmasıydı…Yani bu insanları anlamakta zor be kardeşim.Zayıf olursun dert, şişman olursun başka bir dert, ortasını nasıl bulup ayarlayacağız, bu konuda fikri olan yok, bende zaten anlamadım ama neyse..

. Yığınla rivayet söylendi konuşuldu, ama benim okuduğum bir rivayete göre, orta Asya’dan gelip, bu ülkeye yerleşmemizden kısa bir süre sonra İran’a, göç etmemizin ardından, daha sonraları da Suriye’ye, Suriye’den sonra, tek bir kişiyi dahi arkamızda bırakmadan, yeniden bu ülkeye gelip yerleştiğimizdir…

Öyle din falan bilmiyor, inançlarımızda yokmuş.Kendine has bir yaşam tarzı, biriktirme alışkanlığı olmayan, sürekli oradan oraya göçebe değiliz ama göçebe gibi yaşamışız kaç yüz yıl, bilmiyorum..Tam olarak ne oldu, nasıl oldu bilemesem de, bu göçebe hayatı o yıllardan kalmış bize, bu kısmını biliyorum, okuduklarımdan biliyorum..