KISA BİR KÖY HÂL VE AHVÂLİNE MUTTALİ OLUŞ SERÜVENİM
Allâhü ekber kebiyran Eûzü bike minke min hemzihî ve nefhihî ve nefsihî Bismillâhirrahmânirrahîym es-Selâmü aleyküm ve Rahmetullâ hi ve berakâtühû ve rıdâühû ve mağfiratühû ve afiyetehû:
Muhterem azîz gönül dostlarım Bu gün kendi kendime dedim ki şöy le köye bir seyahat edeyim ne var ne yok,kim kalmış kim ölmüş, kim gitmiş,kim kalmış,kim gelmiş görüp sorup öğreneyim diye yola çıktım
Birkaç kilômetre yol almıştım ki;Baktım karşıdan aşina olduğumuz es kimeyen dostlardan bizim Muharrem gardaş geliyor Sevindim yaklaş tığımızda sarıldık musafaha yaptık Dedikki şurada biraz soluklanalım
Ve oturduk yolun kenârına, Tabii bende 45-50 senenin hasreti hicranı var köyüme köylüme karşı Bu hasretliğin verdiği merakla Dedim ki:
>Hayat yaşanmışlar içinde kötü
>Yaşanmamışlar arasında ise
>Anlamsızdı
>Gidişinle geceler
>Nefret saçıyordu gülüm ve ben bu nefretler
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta