gönül teline çoşkunun şelpe attığı
döne döne geçen demler
ayakları yere değmeyen ütopik hayaller
ardından gardından
o yıllar o sular o tuzlarla başladı
ansız soğuk bir sarsıntı
distopik bir dünya oldu kırklar
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
