Kısa Bir Aşk Romanı Şiiri - Yakup Akmeşe

SOĞUK BİR KIŞ GÜNÜNDE ISINAN YÜREK

Bir akşam okuldan çıkıp merkeze inmek için otobüse binmek üzereydi. Karşıdan gelen birisini görüp o otobüse yaklaşınca kadar ona baktı. Üstelik yetmedi bilerek boş yer varken onu görebilmek için ayakta durmayı seçti ve otobüsten ininceye kadar ona baktı gizlice. Bir taraftan da bedenine saran bir heyecan vardı.

Belli bir süre sonra ismini öğrenip o gece aklından çıkmamıştı o. Nasıl yapacağını bilmiyordu. Aradan belli bir süre sonra ilk kez birisini bu kadar çok isteyip ve hayallerini onunla kurmak istiyordu. Derler ya aşk bir başkadır ilk görüşte de bir aşk başkadır. Durmadan yüreğinden dökülen şiirleri ona yazıp ve onu görünce elli ayağı dolaşıyordu.

Aradan geçen 1 ay boyunca her sabah onun bindiği otobüs durağına gidip saatlerce onun gelmesini bekliyordu. Arada gelip onu görünce mutlu olan serseri aşık, o gelmeyince bütün hayallerini yok edecek kadar üzülüyordu. Ne yapacağını bilmiyordu. Çünkü hayatında sevdiği ya da hoşlandığı kızlarla sadece platonik aşk yaşardı. Bu yeni, serseri aşığın yeni bir hayatında da korktuğu konulardı bunlar. Bunları düşünce gözleri doluyor ve esmer güzeli de kaybetme korkusu yaşıyordu. Anladı ki serseri aşık, her sabah o durağa gitmenin yetmediği, onu görmek için saatlerce beklemek. Serseri aşık her akşam da görmek için onun olduğu yere gidip uzaktan ona bakıyor. Arada o da bakınca bütün serseri aşık mutlu oluyordu. Her akşam saatlerce bekler oldu bazen geliyor bazen gelmiyordu. Bu yüzdende üzülüyordu. Günler birbirini kovalamaya başlarken okulun dönemin sonu yaklaşıyordu. Belki bu aşka nokta koyulacaktı.

Ve serseri aşık BU BİR AŞK DEMİŞTİ kendi kendine. Her gün onu görmek için arkadaşlarına uydurduğu bahane de ayrıydı.

...

Bir gün mutluluğa gülmek. Serseri aşık bir sabah onun bindiği durağa gitti. Aradan 5 dakika geçtikten sonra o geldi. Onu uzaktan görünce yüreği farklı olmuştu. O otobüse yaklaşınca olay orada koptu. Anlamamıştı serseri aşık. Birden karşına gelince:

-"Merhaba" dedi serseri aşık.
- "Esmer güzelde merhaba" dedi.
Ama esmer güzeli şaşırmıştı. Yüzünde bir şaşkınlık tebessümü ile otobüse bindi. Ve serseri aşık mutluluktan havalara uçuyordu. Çünkü ona merhaba demenin verdiği mutluluktu. Artık o kadar seviyordu ki anlatılmazı o kadar zordu ki. Serseri aşık şiir yazsa da onu artık şiire yansıtmak bile zor olacağını anlamıştı. Nedeni ise onu seviyordu.

Her akşam onu düşünür olmuştu iyice. Ne ders çalışıyor ne de kısa süre sonra yapacağı ödev teslimini düşünüyordu. Sadece onu hayal edip ona şiir yazıyordu. "Kısa bir dörtlükte onu yazmak bir başkaydı.

"Bir şarkı dolandı dilime,
Saatlerce mırıldandım kendi kendime,
Söylenirken sen geldin aklıma,
Bir kağıt alıp süs yaptım sözlerime..."

Her akşam uyumaya geldiği odaya girip elbiseyi değiştirip hemen bilgisayar başına geçerek platonik aşkının fotoğrafına bakarak şu sözleri kullanıyordu:

-Seni seviyorum esmer güzelim. Senin ne zaman görsem platonik aşkım yanına yaklaşamıyorum. Korkuyorum çünkü. Seni uzaktan sevmek güzel ya da seni kaybetmekten korktuğum için seni seviyorum platonik aşkım...

Biliyor mu bilmem ama serseri aşığın yüreği her gün daha artan bir sevgiyle ona bağlanıyordu. Bir su damlası ile başlayan bir aşkı yaşıyordu sanki.

Belli bir süre geçmişti ve serseri aşığın kayıplara giriyordu. Bir gün arkadaşı dedi ki:

-Açılsana abi nereye kadar platonik aşk yaşayacaksın, ya birisi çıkarsa onunla ne yapacaksın.

Serseri aşık üzülmüştü "içinden esmer güzelim bir daha beni üzmez diyordu". O gece gözüne uyku girmiyordu ve saatlerce gözleri dolu şekilde kendi kendine konuşuyordu. Sabah olmuştu ve kalkıp onu görmek için dışarı çıkmıştı ama görmedi. Serseri aşık bazı bir şeyleri kullanarak arkadaş olmuştu. Akşam yemeğe gittiğinde o da gelmişti. Serseri aşık heyecanlanarak arkasına döndü ve utanmıştı. O eve giderken peşine takılmıştı ama çok hızlı yürüdüğünden hızına yetişememişti tabi bir de utangaçlık duygusundan dolayı da yetişmek istememişti. Akşam 9 gibi birden bir mesaj gelmişti. Mesajı okumanın verdiği bir mutlulukta ayrıydı. Günler birbirine kovalarken onunla şiir üzerine konuşuyordu durmadan. Arada buluşuyordu. Her gün ona mesaj geçerek arada 1 dakika gelen mesaj ya da saatlerce beklediği de oluyordu mesajı ama en güzeli de ondan gelen mesajın verdiği mutluluk paha biçilemezdi. Bir aşkın bu kadar güzel olacağını da bilmiyordu. Serseri aşığa göre her şey lehine göreydi. Onu kazacağını inanıyordu. Yalnız unuttuğu bir şey vardı ki esmer güzelin beynini ve yüreğini okuyamıyordu. Bunları düşününce eli ayağı titriyordu. Hiç bir zaman onun böyle bir şey başkasını hissetmemişti. O çok farklı bir aşktı serseri aşığa göre. Kaybettiği bir şey yoktu kazacağına inanmıştı ve serseri aşığın dilinden de son olarak şu sözler dökülmüştü:

-SOĞUK BİR KIŞ GÜNÜNDE ISINAN YÜREK..