Zehir gibi bir sessizlik vardı odamın köşesinde
Çoğu şeyi bahane edip ağlamak istedim
Uzanır kollarım uzaklara mesnetsizce
Ve bir diyar aradım geçmişte
Aradığım aslında neydi bilinmez
Belki bir aşktı, yorulmuş
Bıkmış Mecnuna takılıp,korkulu bakışalardan
Bir çıkış arar ebruli rüyalardan
Romanlara dalmak istedim,umarsızca
İstedim bir Vasya olmak
Bıktım bu rınksiz rüyadan
Yıldızlardan bana uzanan Bırakmak istemedim bu vakti
Yırtıp zamanı hayal alemine dalmak
Tıpkı hikayelerdeki gibi yalnız kalmak
Kayıt Tarihi : 18.7.2001 03:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!