Kış Uykusu Şiiri - Eymen Karatekin

Uyuyuvereyim öyle kışlığı hazır ayılar gibi.
Lâkin öyle soğuk sevgiyi bulana kadar değil;
Azrail’in siyah kumaşından bir kaban yapana dek.

Üzerime örsün, üşümeyeyim diye.
Şefkatinden ölüveririm zaten hemencecik;
onun da kılı kımıldamasın.

Özlemektir en büyük Azrail;
yanlışın vücuduna set çekse bile kılı esnemez.
Esnerse daha çok kaybedersin.

Ümidim, sessizliğin ecele fayda etmesi.