Kış Uykusu Şiiri - Mücahit Karaçınar

Çiseler varlığım bir kaldırım boyunca
Adımları çoğalır var olan yalnızlığın
Adımları kısalır
Ve daralır kısık sesimle sokaklar
İki dudağımın arasında
Bir türkü mırıldanır bilmeden
Can damarlarını keser hayat
Bir sıcağı olmadan şehrime örtülen rüzgar
Yaşamak için var olan
Var olmak için yaşayan kalpleri uyandırır
Kış uykusundan

Her defasında unuturum harflerin sırasını
Virgülün veya noktanın yerini
Bir ayraç gibi koyarım
Kitabın arasına kendimi
Kaldığım yerden başlamak için hayata
Okurum, çizerim silerim belki zamanı
Her defasında kendimden tükenirim
Bir şairi tanımlamak zordur benim için
Kelimeler oyuncağım kalem ayracım