gözlerimin alaca karanlığa bakan kısmında;
yıldızların gökyüzündeki raksını seyreden, çölün ortasındaki bir yolcu gibi bekliyordum olacakları.
kimsesiz, sessiz ve düşe-geldiğim bu boşluklar girdabında sürükleniyor ruhum...
sonsuz bir girdabın esiriyim.sonunu görecek kadar uzun yaşayamam elbette.
tabi ki gözlerim, gereken ihtimamı göstermeyip zamanla güç kaybedecek.
ve kapanacaklar...
yıldızlar ve ay, matemlerinin son çeğrek döngüsünü tamamlamak üzereler.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta