Kış uykusu Şiiri - Edibe Toğaç

Kış uykusuna yatmış gibi sanki yürekler
Beklenen dostun selamı dâhi gelmiyor uzaklardan
Aldandığı sevgi çemberinin çok dışında artık yüreğim
Kara bir masal gibi izi kaldi yalnızca kalpte

Baharın sonunu sonbaharini yaşıyorken ömrüm böylesine
Bir dostun selâsıyla irkiliyor aniden yüreğim
Yol belli yolculuk belli dercesine fısıldıyor kulağıma
O yanımdan her bir dostu silip süpüren rüzgar

Sevgisiyle yeterdi diyorum oysaki insan insana
İçinde samimiyeti ve şevkati barındırsaydı şayet

Şiir-Edibe Toğaç