Kış Uykusu Şiiri - Enver İleri

Susulası bir mekândı gözlerin,
Aydınlığında gölgenin seyrine mekân bir yerdi...
Kenetlendiğinde oluşuyordu mehtabı
Bir çift göze...
İki duvar arasında kalan yer,
Bütün gücünle karşı koyduğun arzularının
Yedi dünya dört köşe tarafını,
Olmanın ya da olmamanın insani arafını oluşturuyordu...
Soyulmuş bir yalnızlığı taşıyordu bedeninde
Sana ait; sen olmaya müsait...
İstediğin elbiseyi giyiyordun,
İstediğin müziğin ezgisi doluyordu kulaklarında,
İstediğin şekle giriyordun.
Yabancılaşmıştın kendine daha önce,
Başkası olmuştun,
Başkasıyla dolmuştun...
Oysa farklı bir mekândı sunduğun;
Temizleniyordun...

Uyulası bir mekândı gözlerin,
Anne karnı huzuruydu.
Boşluğun sessizliğini sunuyordu doğasında;
Kuş olmaya müsait...