mevsimsiz bir duman tütüyor dudaklarımda
tenimde ısınıyor
rüzgarın savurduğu ıslıklar
sabahımı doyururdu kuş sesleri
oysa şimdi sis ve duman perdesinde.
yapraklar kar altında.
sızlıyor yüreğim:
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam