Kış katran karası ayrılığı getirdi...
Belki katran dumanı çekerken içimize
Belki geride bıraktığımız
Ayrı düştüğümüz sevdaların hüznüyle
Cıgaramızdan derin bir nefes alırken
Bir çocuk parkı ilişecek gözümüze...
Kızaran burnu ve üşüyen ellerine aldırmayan
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
sanırım ilk defa şiirinizi okuyorum Meltem hanım..
Oldukca güzel bir şiir diline sahipsiniz..etkilendim..
-En zor ayrılıklar tren garında yaşanır-
Ne denilebilir...!
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta