Kış katran karası ayrılığı getirdi...
Belki katran dumanı çekerken içimize
Belki geride bıraktığımız
Ayrı düştüğümüz sevdaların hüznüyle
Cıgaramızdan derin bir nefes alırken
Bir çocuk parkı ilişecek gözümüze...
Kızaran burnu ve üşüyen ellerine aldırmayan
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
sanırım ilk defa şiirinizi okuyorum Meltem hanım..
Oldukca güzel bir şiir diline sahipsiniz..etkilendim..
-En zor ayrılıklar tren garında yaşanır-
Ne denilebilir...!
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta