Kış Senfonisi Şiiri - Umut Atay

Sadece kısa bir aşk...
Uzun ömürleri sığdıramadan
Ayları unutup gittin düşüncesizce
Kimseye kanaat getiremeden
Kimleri düşleyip yaşayamadık kim bilir.

Dilimiz varmıyordu cevaplanmayanlara
Seni düşlerken içim neden ısınır
Ruhum ve ufkum neden açılır
Beni ben yapan sen misin
Sormadan edemiyorum.

Umulmayanlar,
Umduğundan önce gelir
Yaşananlar,
Yaşanmayı göze almazken gelir
Ansızın düştüğün o soğukluğa aşıksındır.

En sert haliyle başladı rüzgar...
Bu fırtınayı hiç beklemezken
Halbuki en sevdiğin ay Ekim'di
Ben yeni kışları özlemle beklerken,
Sen hep o beklediğim soğuk oldun.