Kalplerin baharı kışa dönünce
Ne sevgi yeşerir ne sevda biter
Yapraklar dökülüp yere değince
Kurumuş gözlerde o sevda biter
Gökyüzü kararıp bize küsünce
Âşıklar tükenir umutlar biter
Ağaçlar sararıp sırtın dönünce
Taşlaşmış kalplerde nefretler biter
Ruhuma işleyen yara dinince
Geride acımaz bir mühür kalır
Yeniden bir çift göz bize gülünce
Yerini yepyeni bir sevda alır
Yontulan bedenler şekillenince
Mazide geçenler bir anı belki
İnsan bir kere gerçek sevince
Yerine geçenler hep eksik sanki…
(2008 Ankara)
Fevzi Tuna OcakoğluKayıt Tarihi : 10.3.2009 13:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!