Kış ortasında içimde papatyalar açıyor,
Bembeyaz yaprakları narin, narin.
Sarısı güneş parlaklığında,
Kış utanıyor görünce…
Bahara yakışır masumiyetiyle,
Geçmiş günlerden kalma,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Papatyalarınız hiç solmasın.
Dışarı çıkıyorum, üşümüyorum,
Saatlerce yürüyorum, yorulmuyorum.
İçimde hayatın coşkusu,
Her şey daha bir güzel, daha bir başka…
yüreğinizin coşkusu sönmesin...
selam ve saygılarımla kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta