1 mart 1961 Iğdır Tuzluca kağın köyü
kış mevsiminin şairi
yüreğini dağa soyunuk ahmet
içince çok içerdi masaya yıkılacak kadar
oysa gül ağırıydı
tutar bir de rıhtımları yakardı gözleri çakmak taşıydı
öfkesinde kıvılcımlanırdı.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta