Kış mevsimi Şiiri - Abdurrahman Polat

Metrelerce dalgayla sahile vurdu gözler,
Kıyıda ki sessizlik sağırlıktan,
Konuşmuyor diller ellere,
Yavaş yavaş ölüyor yürekler,
Ya gel anlat bize çiçek bahçelerini,
Ya da küfrü dinlemeden uzanalım sonsuzluğa,

Sevgiye bağlanan kabuslar, aslında nefretten,
Kum tanelerini sayan emekler,
Avuç avuç yan ceplerde birikiyor,
Romanların kapak sayfaları,
Sadece ilk satırla birleşiyor,
Cümlelerin devamı ara sokaklarda,
Kalabalıklarda, kilim askılı duvarlarda,
Ve kış mevsiminin vurduğu tabanı dikiş ayakkabılarda…